Przypadki w języku polskim to trudna sprawa. Jest ich aż siedem i każdy pełni inną rolę w zdaniu. Trochę to skomplikowane, ale postaram się to wytłumaczyć w prosty sposób. Przypadki są używane do odmiany rzeczowników, przymiotników, imiesłowów przymiotnikowych, części liczebników i niektórych zaimków dzierżawczych.
Pierwszy przypadek to mianownik. To podstawowa forma wyrazu, którą można znaleźć w słownikach. Odpowiada na pytania "kto?" i "co?". Najczęściej spotykamy go, gdy rzeczownik pełni rolę podmiotu zdania.
Drugi przypadek to dopełniacz. Odpowiada na pytania "kogo?" i "czego?". Często używany w zdaniach opisujących przynależność lub w zaprzeczeniach.
Trzeci przypadek to celownik. Odpowiada na pytania "komu?" i "czemu?". Pojawia się rzadziej i najczęściej opisuje działania takie jak dawanie, przyglądanie się, mówienie, sprzedawanie, pomaganie, dziękowanie i obiecywanie.
Czwarty przypadek to biernik. Odpowiada na pytania "kogo?" i "co?". Gdy używamy biernika do opisu rzeczowników i zaimków osobowych, pełnią one funkcję dopełnienia bliższego. Przy odmianie przymiotnika biernik pełni rolę przydawki.
Piąty przypadek to narzędnik. Odpowiada na pytania "kim?" i "czym?". Ma wiele zastosowań, możemy go użyć do opisania narzędzia, środka transportu lub tego, kim jesteśmy lub czym się interesujemy. Zawsze występuje z przyimkami takimi jak "nad", "z", "pod".
Szósty przypadek to miejscownik. Odpowiada na pytania "o kim?" i "o czym?". Opisuje miejsce i zawsze jest używany z przyimkiem.
Siódmy przypadek to wołacz. To jedyny przypadek, który nie odpowiada na pytanie, ale służy do wykrzykania czegoś. Najczęściej ma formę mianownika.
Przypadki są ważne, ponieważ pomagają ustalić właściwe relacje między wyrazami w zdaniu. Dzięki nim nie musimy trzymać się ścisłych ram konstrukcyjnych i porządkowych. Możemy być bardziej elastyczni.
Rzeczowniki to często odmieniane przez przypadki części mowy. Przykłady to "taniec" (dopełniacz), "Patryk" (narzędnik) czy "mama" (biernik).
Przedmioty są pomocne w pytaniach, bo pozwala określić relacje między wyrazami w zdaniu. Mamy pytania do każdego przypadku, na przykład: mianownik – "kto?", "co?"; dopełniacz – "kogo?", "czego?"; celownik – "komu?", "czemu?"; biernik – "kogo?", "co?"; narzędnik – "(z) kim?", "(z) czym?"; miejscownik – "o kim?", "o czym?"; wołacz – "O!".
Odmiana przez przypadki w języku polskim może wydawać się trudna, ale z praktyką staje się łatwiejsza. Wszystko zależy od tego, jakie pytania zadajemy w danym przypadku.
