"Nie obrażaj osoby, która cię dokucza" – jakie inne rady można znaleźć w książce dla dzieci?
Czas dorastania może być naprawdę trudny. Wiem to z własnego doświadczenia i obserwując moje dzieci. Każdy nastolatek potrzebuje wsparcia, aby przejść przez ten trudny okres. Miało to na celu zapewnienie spotkań w ramach programu Archipelag Skarbów, gdzie ośmioklasiści otrzymali książkę o nazwie "Życie na maksa. Poradnik uczuciowo-seksualny". Fragmenty tej książki są teraz cytowane przez media w całej Polsce. Nie tylko sama instrukcja, jak dziewczyna powinna reagować na molestowanie, wzbudza kontrowersje, ale również obraz świata przedstawiony w tej książce autorstwa księdza Jeana-Benoita Castermana, wydanej przez katolickie wydawnictwo M w Krakowie.
Dorota Łoboda, szefowa fundacji "Rodzice Mają Głos" i członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet, opisała tę książkę jako pierwsza. Zamieściła fragmenty "podręcznika uczuciowo-seksualnego" na swoim profilu na Twitterze. Książka została rozdawana dzieciom po warsztatach finansowanych przez urząd miasta i prowadzonych przez fundację, która działa w ramach ministerstwa zdrowia.
Według instrukcji autora "podręcznika", dziewczyny powinny traktować próbę molestowania jako pochlebstwo i dać to do zrozumienia nauczycielowi lub szefowi, który się tak zachowuje. Powinny być miłe i nie okazywać niesmaku. Kolejne fragmenty "Życia na maksa. Poradnika uczuciowo-seksualnego" jeszcze bardziej ukazują intencje autora. Autor sugeruje, że dziewczyny są same sobie winne…
Książka "Życie na maksa. Poradnik uczuciowo-seksualny" wyraźnie przedstawia świat, jaki powinien mieć 13-letnia dziewczynka. Twierdzi, że "Chłopcy myślą wyłącznie o seksie!". Uważa, że chłopcy są obdarzeni "zwierzęcą seksualnością" i "seks jest dla nich wszystkim". Autor wyjaśnia również, jak chłopak od razu myśli o przespaniu się z dziewczyną: "Da się zaliczyć, czy nie?". W takim świecie nie ma miejsca dla młodzieńczego zakochania czy pierwszej miłości.
Książka sugeruje również, że nasz strój zdradza naszą osobowość. Twierdzi, że zbyt skromny strój wywołuje pożądanie i pogardę, a ubranie się prowokacyjnie przyciąga niechciane uwagi. Autorka uważa także, że jeśli dziewczyna ubiera się prowokująco, nie powinna być zaskoczona, gdy zostanie zaczepiona. Książka sugeruje, że dziewczyna sama kusi los.
Jeśli jakikolwiek nastolatek potraktowałby tę książkę poważnie, musiałby uwierzyć w przerażający obraz świata, w którym nie ma prawdziwej miłości, a dziewczyny są tylko obiektami seksualnymi, definiującymi siebie poprzez sposób ubierania. Nawet jeśli zostaną zmuszone do czegoś przeciwnego lub traktowane w sposób nieodpowiedni, powinny być miłe i wierzyć w miłość twórcy i cuda. Książka sugeruje również, że chłopcy są tak nasyconymi instynktami zwierzętami, że należy ich bać się.
Dla nas, dorosłych, treść tej książki może być szokująca lub po prostu śmieszna. Ale nie zapominajmy, że przekaz ten trafia do często niepewnych nastolatków, którzy szukają miłości i akceptacji wśród swoich rówieśników, jednocześnie będąc bardzo zakompleksionymi. Gdybym była 13- lub 14-latkiem i przeczytała tę książkę, bałabym się iść do szkoły. Czułabym się bezbronnie i bezwładnie. Z pewnością nie chciałabym, żeby moja córka miała takie doświadczenia! Co mogą pomyśleć chłopcy, którzy zostali przedstawieni w tej książce w taki sposób? Ich zachowanie zostało zredukowane do sfery seksualności.
Chciałabym przekazać swojej córce, że ma prawo odmawiać czegokolwiek, na czym jej nie zależy. Od kawy po współżycie, niezależnie od tego, czy jest to szef czy chłopak. Aby była stanowcza i pewna swojego zdania, nie musi być miła. Może ubierać się tak, jak chce, bez względu na to, co mówią inni. To, czy ktoś ją pokocha, nie zależy od tego, czy ma na sobie krótką spódnicę czy wysokie obcasy. A jeśli nie chce nosić sukienek ani obcasów, ma do tego prawo. Nie powinna się martwić, co myślą inni.
Mój syn powinien wiedzieć, że ma obowiązek szanować wszystkich ludzi, niezależnie od płci. Nie powinien oceniać nikogo po wyglądzie, ponieważ może być mylący. Warto spojrzeć na człowieka od wewnątrz, ponieważ to, co jest w środku, często zaskakuje. Ludzie mają dobre i złe cechy. Ludzie nie powinni być klasyfikowani tylko ze względu na płeć.
Na koniec, Instytut Profilaktyki Zintegrowanej, który organizuje warsztaty Archipelag Skarbów, wydał oświadczenia na temat tej książki. Według Instytutu, książka nie jest częścią programu warsztatów. Ponad trzy lata temu Instytut wydał jasno negatywną opinię na temat "Życia na maksa. Poradnika uczuciowo-seksualnego". Przepraszają osoby, które to dotknęło i zapewniają, że wyjaśnią tę sytuację i wyciągną konsekwencje wobec osób, które rozdały tę książkę podczas programu, naruszając tym samym standardy programu. Archipelag Skarbów jest skutecznym programem profilaktycznym, który pozytywnie wpływa na młodzież w wielu obszarach.
