Komórki odpornościowe nazywane monocytami są badane w standardowej morfologii krwi. Ale co oznacza niski lub wysoki poziom monocytów?
Przypomnijmy sobie podstawy biologii. Ludzka krew składa się z różnych elementów, które produkowane są przez układ krwiotwórczy, takie jak szpik kostny, migdałki, grasica, śledziona i węzły chłonne. Elementy te są podzielone na leukocyty (krwinki białe), erytrocyty (krwinki czerwone) i trombocyty (płytki krwi). Skoncentrujmy się teraz na leukocytach.
Leukocyty, czyli białe krwinki, są kluczowym elementem naszego układu odpornościowego. Chronią nas przed bakteriami, wirusami i innymi szkodliwymi czynnikami, które mogą nam zaszkodzić. Wyróżnia się pięć różnych rodzajów leukocytów: neutrofile, eozynofile, bazofile, limfocyty i… monocyty.
Monocyty – białe krwinki
Monocyty stanowią od 5% do 8% wszystkich leukocytów. Są największymi komórkami białych krwinek i wytwarzane są przede wszystkim w szpiku kostnym. Określane są również jako komórki żerne, ponieważ mogą pochłaniać inne komórki. Monocyty pochłaniają stare komórki, zdenaturyzowane białka oraz obce komórki, takie jak drobnoustroje wywołujące choroby.
Na powierzchni monocytów znajdują się receptory, które pozwalają im na lokalizację stanów zapalnych w organizmie. Są w stanie wykryć, gdzie są potrzebne i przenikają tam, aby bronić organizm przed chorobami.
Niski poziom monocytów
Co oznacza niski poziom monocytów, który może być wykryty w badaniach? Nazywany jest to monocytopenią i może wskazywać na zaburzenia w układzie odpornościowym. Niski poziom monocytów może zwiększać podatność na infekcje. Infekcja może zużywać więcej monocytów, niż organizm jest w stanie produkować.
Wirus HIV i choroba AIDS można łączyć z bardzo niskim poziomem monocytów.
Wysoki poziom monocytów
- Chłoniak Hodgkina
- Choroby nowotworowe
- Białaczka
- Choroba Leśniewskiego-Crohna
- Szpiczak mnogi
