Nieumiejętność zatrzymywania moczu jest częstą przypadłością, która najczęściej dotyka kobiet – przede wszystkim z powodu ich anatomii. Ciąża i poród mają znaczący wpływ na kondycję mięśni zwieraczowych cewki moczowej i ich zdolności do zamykania i otwierania. Dlatego też po porodzie kobiety często borykają się z problemem nietrzymania moczu, który może ustąpić samoistnie po kilku miesiącach, ale może również stać się poważniejszym problemem. Jakie rodzaje nietrzymania moczu można wyróżnić? Które z nich są najczęściej związane z porodem? Jak można leczyć tę przypadłość? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w naszym artykule.
Rodzaje nietrzymania moczu
- Wysiłkowe nietrzymanie moczu – jest to najczęstszy rodzaj nietrzymania moczu u kobiet. Jest związany z osłabieniem mięśni dna miednicy, zwanych mięśniami Kegla, które nie są w stanie prawidłowo kontrolować zwieracza cewki moczowej. Wysiłkowe nietrzymanie moczu może być spowodowane porodem, otyłością, ciężką pracą fizyczną lub operacjami w obrębie miednicy. Warto zauważyć, że podczas popuszczania moczu nie ma uczucia parcia. Ułatwia to diagnozę schorzenia.
- Naglące nietrzymanie moczu – często jest towarzyszące nadreaktywnemu pęcherzowi (OAB), który powoduje nadmierną aktywność mięśni pęcherza. W rezultacie osoba dotknięta tym problemem odczuwa parcie i silną potrzebę oddania moczu nawet przy niewielkiej ilości. Częste objawy naglącego nietrzymania moczu to również nocne oddawanie moczu co najmniej dwa razy, częste oddawanie moczu i nagłe parcie na mikcję.
- Mieszane nietrzymanie moczu – to połączenie dwóch powyższych rodzajów nietrzymania moczu. Może być trudne do poprawnej diagnozy.
- Nietrzymanie moczu z przepełnienia – ten rodzaj nietrzymania moczu jest najbardziej powszechny u mężczyzn. Jest on spowodowany często przez przeszkodę wypływu moczu, która utrudnia prawidłowe opróżnianie pęcherza. Powoduje to przepełnienie pęcherza i niekontrolowane wyciekanie moczu przez cewkę moczową. W przypadku tego rodzaju nietrzymania moczu konieczne jest usunięcie przeszkody.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu
Ten rodzaj nietrzymania moczu najczęściej występuje u kobiet w trakcie ciąży i po porodzie. Ze względu na powiększenie miednicy, a także uwolnienie hormonu relaksyny, który rozluźnia mięśnie i stawy, kobiety w ciąży mogą doświadczać niekontrolowanego wycieku moczu, zwłaszcza podczas kaszlu, kichania czy śmiechu. Niestety te objawy często nie ustępują po narodzinach dziecka. Poziom relaksyny pozostaje wysoki, a mięśnie dna miednicy są osłabione po porodzie. Jeśli poród trwał długo lub dziecko było duże, istnieje większe ryzyko wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu.
Kobiety po porodzie często wstydzą się przyznać do swojego problemu, zwłaszcza że muszą się również zająć opieką nad dzieckiem. Jednak im szybciej zareagują, tym większe szanse na wdrożenie leczenia i pozbycie się problemu nietrzymania moczu.
Leczenie nietrzymania moczu
Leczenie nietrzymania moczu zależy oczywiście od postawionej diagnozy. Ważne jest więc, aby udać się do lekarza – urologa lub ginekologa prowadzącego ciążę.
Jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu jest leczenie konserwatywne, czyli fizjoterapia i zmiana nawyków żywieniowych. Ćwiczenia mięśni dna miednicy można wykonywać w domu, jednak pod okiem fizjoterapeuty. Ćwiczenia mają na celu wzmocnienie mięśni Kegla i złagodzenie nietrzymania moczu. Powinny być wykonywane codziennie, po kilka serii. Efekty nie są natychmiastowe, ale po kilku tygodniach można zauważyć poprawę.
Jeśli ćwiczenia nie są możliwe – na przykład w przypadku uszkodzonych mięśni – elektryczna stymulacja mięśni może być konieczna. Terapia ta polega na kontrolowanych skurczach, które zastępują świadome ćwiczenia. Jednak skuteczność jej jest większa, gdy stosuje się ją w połączeniu z treningiem mięśni dna miednicy.
Notoryczną przyczyną nietrzymania moczu jest także otyłość, zwłaszcza w okolicy brzucha. Dlatego ważne jest wprowadzenie zmian w nawykach żywieniowych i redukcja masy ciała jako element leczenia konserwatywnego. Zaleca się również unikanie moczopędnych i drażniących układ moczowy produktów.
Jeśli leczenie konserwatywne nie przynosi efektów lub nietrzymanie moczu jest szczególnie nasilone, lekarz może zalecić leczenie operacyjne. Celem operacji jest wzmocnienie zwieracza cewki moczowej za pomocą paska syntetycznego lub pobranego z powięzi mięśnia. Operacja jest wykonywana laparoskopowo i daje skuteczność wyleczenia nawet do 95%.
Warto również pamiętać, aby podczas diagnostyki i leczenia korzystać z produktów, które mają na celu absorpcję wilgoci, minimalizację dyskomfortu związanego z nietrzymaniem moczu. Dzięki temu ryzyko wystąpienia podrażnień lub odparzeń spowodowanych narażeniem na wilgoć i substancje drażniące jest zmniejszone. Kobietom borykającym się z kropelkowym, lekkim lub umiarkowanym nietrzymaniem moczu zaleca się korzystanie z wkładek urologicznych. Są to absorpcyjne produkty przypominające podpaski, zakładane w ten sam sposób, ale bardziej chłonne. Wkładki urologiczne charakteryzują się również absorpcją nieprzyjemnych zapachów dzięki zawartości substancji pochłaniających i antybakteryjnych. Zapewniają one poczucie komfortu podczas codziennych czynności.
Przejście moczu po porodzie to normalna, często spotykana przypadłość, która jednak nie powinna być lekceważona. Może ona szybko przekształcić się w poważniejszy problem, który będzie trudniejszy do wyleczenia. Dlatego tak ważne jest szybkie skonsultowanie się z lekarzem i podjęcie odpowiednich działań.
Przejście moczu po porodzie to normalna, często spotykana przypadłość, która jednak nie powinna być lekceważona. Może ona szybko przekształcić się w poważniejszy problem, który będzie trudniejszy do wyleczenia. Dlatego tak ważne jest szybkie skonsultowanie się z lekarzem i podjęcie odpowiednich działań.
