Obrzezanie dziewczynek, czyli usunięcie części narządów płciowych, jest praktykowane głównie w krajach afrykańskich, pomimo oficjalnego potępienia tego procederu przez większość państwowych i religijnych kręgów. Niektóre społeczności stosują obrzezanie jako rytuał dojrzewania i znak przejścia dziewczynki w dorosłość, ale czasami jest ono również stosowane w celu kontrolowania kobiecej seksualności. Organizacja ONZ szacuje, że rocznie obrzezane jest około 2 milionów kobiet, co daje nam ponad 6 tysięcy okaleczonych dziewczynek i młodych kobiet każdego dnia.
Spis treści
Skąd pochodzi ten zwyczaj?
Początki obrzezania dziewczynek są dość niejasne, ale jest ono często wiązane z religią. Jednak ani w Biblii, ani w Koranie nie ma wzmianki o konieczności obrzezania kobiet. Informacje na temat obrzezania dziewcząt i kobiet pochodzą głównie z hadisów, czyli przypowieści na temat życia proroka Mahometa. Niektóre hadisy są jednak niezupełnie wiarygodne, spisane nawet 200 lat po śmierci proroka. Istnieje wiele niejasności i różnych interpretacji tych tekstów, więc obrzezanie jest bardziej związane z długotrwałymi tradycjami niż z jakąkolwiek religią.
Różne rodzaje obrzezania
Obrzezanie jest zawsze przeprowadzane przez kobiety, często znachorki lub akuszerki. Istnieją trzy rodzaje obrzezania dziewczynek. Pierwszy to klitoridektomia, czyli wycięcie łechtaczki lub jej części. Przeprowadza się go bez znieczulenia, a narząd jest najpierw nacierany pokrzywą, aby nabrzmiał i stał się bardziej widoczny. Następnie jest obcinany nożem, szkłem, puszką, krzemieniem lub nożyczkami. Często nie ma dezynfekcji ani zatamowania krwawienia. Drugi rodzaj to wycięcie nie tylko łechtaczki, ale również warg sromowych mniejszych. Najbardziej radykalna forma to obrzezanie faraońskie, polegające na wycięciu całej łechtaczki, warg sromowych mniejszych i części warg sromowych większych. Po wycięciu większych warg sromowych zostawia się jedynie rurkę, aby umożliwić odpływ krwi miesięcznej. Trzeci rodzaj, stosowany głównie w kulturach mniej rozwiniętych, polega na oblewaniu ciała dziewczynki wrzątkiem i wyskrobywaniu tkanek.
Skutki obrzezania kobiet
Obrzezanie kobiet nie ma uzasadnienia medycznego i jest uznawane za okaleczanie narządów płciowych. Z powodu niehigienicznych warunków, w jakich jest przeprowadzane, często dochodzi do powikłań i poważnych infekcji. Obrzezanie może prowadzić do utraty krwi, zakażeń, blizn, nerwiaków, tętniaków, przetok i zgorzeli. Często kobiety po obrzezaniu mają trudności z zajściem w ciążę lub doświadczają chronicznego bólu. Wiele dziewcząt umiera podczas lub po obrzezaniu z powodu komplikacji. Obrzezanie ma również trwały wpływ na psychikę dziewcząt, pozostawiając ślad trudny do zatartania.
Obrzezanie to nie tylko tradycja muzułmańska
Tradycja obrzezania jest praktykowana na całym świecie, nie tylko w krajach muzułmańskich. Najwięcej przypadków obrzezania występuje w Afryce, zwłaszcza w Sudanie, Egipcie, Somalii, Erytrei, Dżibuti i Mali. Jednak również w innych kulturach, takich jak animistyczne społeczności w Sahelu czy Żydzi z Etiopii, obrzezanie jest powszechnie stosowane. W niektórych krajach, takich jak Wielka Brytania, obrzezanie jest nielegalne, ale nadal się tam zdarza. Niestety, obrzezanie jest często akceptowane i uważane za normalne w społecznościach, w których jest praktykowane, a dziewczynki, które nie zostały okaleczone, są napiętnowane i traktowane jako nieczyste.
Istnieje jednak wiele kobiet, które sprzeciwiają się obrzezaniu i mówią o swoich doświadczeniach. Przykładem jest Waris Dirie, Somalijka, która uciekła z domu i sprzeciwiła się obrzezaniu. Stała się ona ambasadorką ONZ i opowiedziała swoją historię w książce i filmie o tytule "Kwiat pustyni". Działania takich kobiet dają nadzieję na zmianę i zwiększenie świadomości na temat problemu obrzezania dziewczynek.
