Czy poród pośladkowy to kwestia sił natury czy cięcia cesarskiego?
Poród pośladkowy, znany również jako poród miednicowy, to sytuacja, w której najpierw na świat przychodzą pośladki płodu, a nie jego główka. Obecnie jest to rzadka sytuacja, dzięki postępowi w monitorowaniu ciąży. Jednak zdarza się to w kilku przypadkach. Pierwszym z nich jest poród przedwczesny lub poród w toku w terminie. Drugą sytuacją jest brak zgody pacjentki na cesarskie cięcie.
Porody pośladkowe częściej zdarzają się u kobiet, które nie korzystały z opieki medycznej w trakcie ciąży, takich jak nastolatki, bezdomne lub kobiety, które nie zdawały sobie sprawy, że są w ciąży. Poniżej przedstawiam przyczyny, możliwości porodu i skutki tego rodzaju porodu.
Przyczyny ułożenia pośladkowego (miednicowego)
Twój rozwijający się płód przyjmuje różne położenia w macicy podczas ciąży. W pewnym momencie położenie główkowe staje się najbardziej naturalne, ponieważ dziecko zaczyna rosnąć, a w macicy brakuje miejsca na obracanie się. Główną przyczyną porodu pośladkowego jest zazwyczaj poród przedwczesny. Przed terminem porodu dziecko ma dużo miejsca i nie jest jeszcze gotowe do przyjścia na świat. Dlatego gdy zaczynają się skurcze porodowe, pozostaje w pozycji, w jakiej było przez całą ciążę.
Inne potencjalne przyczyny porodu pośladkowego to wady rozwojowe u dziecka, przodujące łożysko, nieprawidłowa budowa miednicy, wielowodzie, ciąża bliźniacza, guzy w miednicy mniejszej oraz brak zgody pacjentki na cesarskie cięcie. Jednak w 80% przypadków nie znamy dokładnej przyczyny porodu pośladkowego.
Typy położenia miednicowego
Istnieją dwa główne typy położenia miednicowego: zupełne i niezupełne. Położenie zupełne jest najlepsze dla porodu siłami natury. Oznacza to, że pośladki są złożone blisko brzucha, a główka skierowana w dół. Położenie niezupełne może mieć kilka podtypów, takich jak pośladkowe, kolankowe lub stópkowe. Położenie stópkowe jest najbardziej niekorzystne i zazwyczaj wymaga cesarskiego cięcia.
Zagrożenia związane z porodem pośladkowym
Powikłania podczas porodu pośladkowego są około 3 razy częstsze niż podczas porodu w położeniu główkowym. Wiąże się to z tym, że porody pośladkowe najczęściej występują w przypadku porodów przedwczesnych, które są związane z wcześniactwem. Noworodki urodzone przedwcześnie mają trudności w przystosowaniu się do życia poza macicą i często wymagają długotrwałej opieki medycznej.
Niedotlenienie płodu i noworodka jest jednym z zagrożeń związanych z porodem pośladkowym. Ponieważ główka rodzi się jako ostatnia, istnieje większe ryzyko niedotlenienia. Mechaniczne uszkodzenia podczas porodu pośladkowego również mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak krwotok wewnątrzczaszkowy lub uszkodzenie mózgu. Wcześniactwo to kolejne zagrożenie związane z porodem pośladkowym.
Innym zagrożeniem jest przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego, co może prowadzić do wypadnięcia części ciała dziecka do kanału rodnego. W takim przypadku konieczne jest wykonanie cesarskiego cięcia. W każdym razie należy pamiętać, że 80% przypadków porodu pośladkowego pozostaje nieznanych przyczyn.
Poród siłami natury czy cięcie cesarskie?
Wybór drogi porodu zależy od wielu czynników i zawsze zależy od zgody pacjentki. Zacząwszy od położenia zupełnego główki, przewidywanej masy dziecka, braku objawów zagrożenia oraz szerokiej miednicy matki, istnieją pewne kryteria ułatwiające poród siłami natury. Ważne jest, aby droga porodu była akceptowana przez ciężarną, ponieważ to ona jest najważniejsza.
Dodatkowym czynnikiem korzystnym jest wielorodność, czyli już drugi lub kolejny poród siłami natury. Gdy wiele czynników jest przeciwko porodowi siłami natury, zaleca się wykonanie cesarskiego cięcia przed rozpoczęciem porodu. W przypadku kobiet rodzących po raz pierwszy, poród pośladkowy może być bardzo trudny, dlatego cięcie cesarskie jest bezpieczniejszą opcją.
Przeciwwskazania do porodu pośladkowego siłami natury obejmują łożysko przodujące, niezupełne położenie miednicowe, ścieśnioną miednicę, duże dziecko o masie powyżej 3500 g, poród przedwczesny oraz zaburzenia czynności skurczowej macicy.
Wybór towarzyszącej Ci osoby podczas porodu pośladkowego jest kluczowy. Musi to być osoba, która nie boi się widoku krwi, moczu i stolca, ponieważ personel medyczny skupia się przede wszystkim na Tobie i dziecku. Osoba towarzysząca powinna być spokojna i pewna siebie, aby móc Cię wesprzeć. Dlatego ważne jest, abyś wybrała osobę, która nie sprawia Ci wstydu ani nie wywołuje u Ciebie stresu.
Podczas porodu miednicowego najpierw rodzą się pośladki, a następnie główka. To inny sposób przebiegu porodu, ale podobny do porodu w położeniu główkowym. Poród główki może jednak potrwać trochę dłużej, ponieważ pośladki są bardziej elastyczne niż główka. Okres pierwszy i trzeci oraz łożysko i okres po porodzie nie różnią się od standardowego porodu.
Czy może jednak być obrót zewnętrzny na główkę?
Obrót zewnętrzny na główkę to procedura, w której celem jest obrócenie dziecka do położenia główkowego. Jest on stosowany w sytuacjach, gdy dziecko jest w nieprawidłowym położeniu. Procedurę tę wykonuje się przez powłoki brzuszne matki i jest stosunkowo bezpieczna dla mamy i dziecka. Jeśli obrót wykazuje powodzenie, czyli dziecko zostaje obrócone do położenia główkowego, możliwy jest poród siłami natury. Jednak ta procedura jest rzadko stosowana.
Podsumowując, poród pośladkowy to niezwykłe doświadczenie zarówno dla rodziny, jak i dla personelu medycznego. Mimo że cięcie cesarskie jest uznawane za bezpieczniejszą drogę porodu w przypadku położenia miednicowego, niektóre pacjentki nadal zdecydują się na poród siłami natury, niezależnie od ryzyka związanych z obiema opcjami.
